YORGUN DEDE ..

YORGUN DEDE ..emirdağ

Yorgun Dede bakar Emir Baba'ya, Ermişler gönül verip de hüdaya, inananlar çapıt bağlar adağa, Dağ gözün bulutlar kaşın Emirdağ.         Rivayet olunur ki Battalgazi'nin askerlerinden olan « YORGUN DEDE » islam orduları ile Emirdağ bölgesine gelir; Sivrihisar ve Seyitgazi tekfurunun askerleri ile savaşırken yaralanır, Adaçalın eteğindeki YORGUN DEDE mevkisinde yer göçügü yakInIndaki kabaağaç diye tabir edilen  asırlık ardıç ağacının gövdesine yaslanır.Bu haliyle Adaçal'ın zirvesine çikamayacagi ve yola devam edemeyeceğini anlayıp arkadaslarina : -«Beni Hakk'a emanet edin,ben hakk'a yürüyecegim» der. Arkadaşlarını yola devam etmeye ikna eder. Arkadaşları gittikten sonraları yorgun bedenini kabaagaç'a dayar ve orada ruhunu Hakk'a teslim eder. Arkadan gelen  ikinci bir grup aradan aylar geçmesine rağmen cesedin bozulmadiğini görür.Yorgun Dede'yi ermiş kabul edip kabaagaç'ın kenarına defnederler . Daha önceki yıllarda ve bizim çocukluğumuzda HIDIRELLEZ günlerinde Yorgun Dede ziyaret edilir, ateş yakılıp üzerinden atlanır,dilekler tutulur,Yorgun Dedenin gölgesinde huzurla uyuduğu ardıç ağacına çaputlar bağlanır ve Yorgun Dede'nin ruhunda dua edilerek dileklerde bulunulur, dileklerin kabul edildiği varsayilirdi. Mezarinin üzerine bozuk para dediğimiz metal paralar bırakılırdı.