Garip Evliya Garipçe köy-Sarıyer-İstanbul

istanbul da bektaşi tekkeleri

BEKTAŞİ TEKKELERİ

1 — Şeyh Abdullah Tekkesi (Kazlıçeşmede)
2 — Şeyh Abdullah Baba Tekkesi (Topkapıda)
3 — Şeyh Hafız Baba Tekkesi (Eyupsultanda)
4 — Şeyh Hüseyin Baba Tekkesi (Sütlücede)
5 — Şeyh Teber Tekkesi (Kâğıthane – Karaağaçta)
6 — Şehitler Tekkesi (Rumelihisannda) — (Nafi Baba)
7 — Merdivenköyü Tekkesi (Çamlıcada)
8 — öküzliman Tekkesi (öküzlimanında)
9 — Üsküdar Tekkesi (Üsküdarda) 5 tekke daha vardı.

Şeyh Ali Tekkesi

Eyüp Otakçılardadır. Şeyh Ali Tekkesi Cerrahi Tekkesi olarak kullanılırken şu an sadece haziresindeki türbeler ve birkaç duvar kalıntısından ibarettir. (Yok olmadan önce birkaç fotoğrafla belgelemek bir vefa borcu…) Zekai Dede Efendi, Hacı Arif Bey ve birçok müzik üstadının devam ettiği tekkenin haziresinde yatan isimler şunlar;
Şeyh Abdülbaki Sivasi, Pir Muhammet Nurettin El-Cerrahi, Muhammet Emin Efendi, Abdullah-ı Sivasi…

Kazlıçeşme

Zeytinburnu’nda Yedikule surlarının karşısında eski deri fabrikaları arsasındadır. Çeşme bulunduğu semte ismini vermiştir. Mehmet Bey tarafından 1546 yılında yapılmıştır. Üzerinde kabartma kaz figürü bulunan çeşmenin üzerindeki figür çalınmıştır. Kitabesi şöyledir;
Gördü bir âşık didi tarihini
Nûş iden yârane sahha âfiye
(953)
Kitabenin ortasında yer alan ince bir hat ile yazılmış:
Mehmet Bey ki yapdı hayr-i âli
Getürdü âleme bir mâ-i câri
Mısralarda geçen Mehmet Bey’in kim olduğu tam olarak bilinmemekle beraber “ İstanbul Çeşmeleri” nde kitabenin müderris ve kadı olan 979 da Üsküp’te vefat eden Pir Mehmed Çelebi’ye ait olacağı tahmin edilmektedir.
Bu çeşmenin yapılışı ile ilgili Kömürcüyan’ın İstanbul Tarihinde şu şekilde bir hikaye yer alır;
“Kazlıçeşme’ye verilmiş olan bu adın sebebi şudur: Bir kaz, otladığı sırada yeri eşeler ve eşelediği yerde bir su çıkar. Halk ta burasını kazarak bir menbâ bulur ve suyu getirip bir çeşme yapar.” (Kömürcüyan;1952, 28)
Evliya Çelebi ise Kazlıçeşme hakkında şunları yazar;
“Yedikule kasabasının haricinde bir çeşme-i cânfezanın kemeri altında çarköşe (dörtköşe) bir beyaz mermer üzere üstad-ı mermer bir kaz tasvir etmiştir ki, dillerle tabiri imkansızdır. Gören zîrûh (canlı) zanneder. Buna binaen o çeşme, kazlı çeşme namı ile şöhretyâb olmuştur.”
(seyahatnâme; 1314, 1, 391-92)

Turabi Baba Türbesi

Kasımpaşa Camisinin denize bakan tarafında askeriyenin karşısındadır. Türbe duvarındaki kitabede şunlar yazmaktadır;

Mehmet Türabi Efendi, Tersane-i Amire’de çalışan Osmanlı gemicilerinden olup, aynı zamanda Kadiri Tarikatının da şeyhi idi. 1812 yılında ölmüştür. Daha önce Kasımpaşa’da Kadiri Tarikatına ait bir tekke yaptırmış ve tekkesinin yanına da türbesini eklemiştir. Bu tekke 20. yüzyılın ortalarında yanmış, kalan bölümleri kum ve tuğla deposu olarak kullanılmış, 2004 yılında da tamamen yıktırılmıştır.

Günümüze gelen türbe, dikdörtgen planlı, düz çatılı bir yapıdır. Duvarları moloz taş ve tuğladan örülmüştür. Cephesinde tuğla dizileri peşpeşe sıralanmış ve bu da yapıya bir orijinallik katmıştır. Türbenin Haliç’e yönelik cephesinde bir çeşme, onun her iki yanında da üçer penceresi vardır. Ayrıca giriş cephesinde kapının yanı sıra üç penceresi daha bulunmaktadır. Türbenin diğer cepheleri iki yanındaki yapılara bitişiktir.

Türbenin içerisinden tavan eski gemi direklerinden yapılmış desteklere dayanmaktadır. Burada tersaneden çıkmış demir raylar kullanılmış ve böylece hiçbir yapıda görülmeyen bir iç düzenleme ile burada karşılaşılmaktadır.

Türabi Baba’nın mezarı ahşap bir şebeke ile çevrilmiştir. Türbe içerisinde Şeyh Mehmet Türabi Efendi’nin, Şeyh Ahmet Efendi El Kadiri (1832), Şeyh Seyit Halil Kadiri (1851), Şeyh Ali Kuzu El Kadiri (1861), Şeyh Hasan Rıza El Kadiri (1876), Şeyh Ali Rıza Efendi ile Kadırga Mimarı Mustafa Ağa (1599) ile kimliği bilinmeyen altı kişiye ait toplan on üç mezar bulunmaktadır.

Türbe duvarı üzerindeki çeşme, kitabesinden öğrenildiğine göre Sultan 2. Abdülhamit devri (1876–1909) deniz amirali Şükrü Paşa tarafından onarılmıştır.  

Tekke binası, İstanbul’un işgali sırasında, milli mücadele için asker ve cephane toplanan önemli bir merkez olarak kullanılmış. Bina tekke ve zaviyelerin kapatılmasının ardından bir müddet Kasımpaşa Güreş Kulubü olarak kullanılmış. 1927 yılında Kasımpaşa Spor Kulübü’nde yetişen gençlerin Dünya şampiyonu olmasının ardından,  Mustafa Kemal Atatürk okunması için gençliğe hitabesini tekkeye gönderir ve hitabe okunarak törenle duvara asılır. Böylelikle bina,  Gençliğe Hitabe’nin okunduğu ilk yerlerden biri olarak tarihe geçer. 1975’te geçirdiği yangının ardından bina, zamanla bakımsız kalarak çökmüş, günümüze ancak türbe bölümü ulaşmıştır. Beyoğlu Belediyesi’nin girişimiyle, orijinaline uygun olarak 2007 yılında restore edilerek  tekke “Turabi Baba Kütüphanesi” ne dönüştürülmüştür.

Türbenin içerisindeki Kuran 1975 yılındaki tekke yangınında hasar görmemiş. Bölge ahalisi bu durumun bir hikmeti olduğuna inanmıştır. Bu Kuran türbe içerisinde sergilenmektedir.

Aşık Paşa Türbesi

İstanbul ili Fatih ilçesi, Haydar Mahallesi, Cibali Caddesi, Esrar Dede Sokağı’nda bulunan Âşık Paşa Külliyesi’nin bir bölümünü oluşturan türbe, 15. yüzyılda yapılmıştır. Âşık Paşa Külliyesi eski saray Ağalarından Abdullah Oğlu Hüseyin Ağa tarafından Derviş Ahmet veya Âşık Paşazade olarak tanınan Şeyh Ahmet Efendi adına yapılmıştır.

Âşık Paşazade ismi ile tanınan Şeyh Ahmed Efendi Osmanlı tarihçisi olup, ünlü Âşık Paşazade Tarihi’ni yazmıştır. Âşık Paşa’nın soyundan geldiği için de bu isimle tanınmıştır. Konya’da Sadreddini Konevi Tekkesi’nde bulunan Şeyh Abdullah Makdisi’den, Mısır’da Seyyid Ebu’l Vefa Hazretlerinden ders almış ve Rumeli Sancak Beyleri’nden İshak Paşa’nın himayesine girmiştir. Sultan 2. Murad’ın (1446–1451) Macaristan seferine katılmış, Kosova Savaşı’na katılmıştır. İstanbul’un fethinden sonra İstanbul’a yerleşerek öğrenci yetiştirmiştir.

Türbe Âşık Paşazade Camisi’nin Kıble yönünde birbirleri ile sonradan birleştiği kaynaklarda yazılı (istanbul ansiklopedisi)olan kare planlı iki bölümden meydana gelmiştir. Ancak her ne kadar kaynaklarda daha sonradan birleştirildiği ifade edilse de yapılardan küçük türbenin mevcutta ayrı girişi veya izi yoktur. Ayrıca kuzey bölümü tamamen hazirelerle çevrili olan türbelerden küçük olana ulaşabilmek için ortalama 40 cm.’lik daracık bir yoldan geçilmesi gerekmektedir.

Âşık Paşazade’nin mezarının üzerindeki türbe 8.20 x 8.20 m. ölçüsünde kare planlı, üzeri kubbe ile örtülü bir yapıdır. Bu kubbe mukarnaslı konsollar, sivri tromplar ile desteklenmiş ve on iki köşeli bir kasnak üzerine oturtulmuştur. Türbenin basık kemerli girişi avluya açılan kuzeydoğu yönündedir. İçerisi demir parmaklıklı, dikdörtgen söveli, iki sıralı pencerelerle aydınlatılmıştır. Pencerelerin büyük bir bölümü mevcutta yoktur. Türbenin diğer türbe ile arasında kalan üçgen planlı, cadde üzerindeki cephesine de üçlü bir pencere grubu yerleştirilmiştir. Bir bakıma ziyaret penceresi niteliğini taşıyan bu pencerelerden ortadaki sütunçelerle bir niş içerisine alınmıştır. Aynı nişin içine, ziyaretçilerin içeriyi görebilmeleri için basamak konmuştur. Padişah ve rical türbelerinde hemen hiç görülmeyen, veli türbelerine özgü bir ayrıntı olan bu tür pencerelerin İstanbul’daki en erken tarihli örneklerinden birisi bu olmaktadır.

Cadde boyunca basık kemerli bir dış kapısı daha bulunmaktadır. Parsel sınırlarına ve eski haritalara göre bu kapıdan 15 nolu parsel içerisine girilmektedir. Mevcutta kapıdan girildiğinde türbeye çıkış için merdiven yoktur. Mevcut merdivenlerden komşu parseldeki eve girilmektedir. Türbeye ise yıkık duvar üzerinden atlanarak ulaşılmaktadır. Pervititch ve Alman mavilerine baktığımızda da türbe girişi buradan değil caminin kuzeyine bakan sokaktan sağlandığı görülür. Şu andaki durumunda da sokağa bağlanan bir yol vardır ancak; demir kapı ile sokağa geçiş kapatılmış durumdadır.

Kederi Def Eden Hatun

Topkapı Sarayı’nın iç avlusunda bir çeşme. Çeşmenin ismi çok hoş “Def-i Gam Hatun”… Hikayesi şöyle;

Def-i Gam Hatun Topkapı Sarayında çalışan bir cariye. Padişahın banyosunu temizleme görevini yerine getirirken bir yandan haremdeki padişahı izliyor. Padişaha gönlünü kaptıran cariye bir gün banyonun aynasına;

-Padişahım sizi seven neylesin ?

yazıyor. Padişah cevaben aynaya

–Kendini beyan eylesin.

yazıyor. Ertesi gün

-Ya korkuyorsa neylesin? yazıyor Def-i Gam Hatun.

Padişah

–Korkmasın kendini beyan eylesin.

Sonunda cariye bir cesaretle padişahın karşısına çıkıyor. Çıkıyor ama heyecandan bayılıveriyor.

Bu hal üzerine padişah  Def-i Gam Hatun adına 1809 yılında bu çeşmeyi yaptırıyor.

Padişah padişah dedik kim diye soranlara… 2. Mahmut.

Mezara girmeyen Sinan.

Kubbenin yanıbaşında bir tabut… Burası Katip Sinan Camisi. Bu tabutun hikayesi şöyle;

Camiyi yaptıran Katip Sinan vefat eder. Cemaat Katip Sinan’ı caminin bahçesine defneder. Ertesi sabah namaza gelenler mezarı açılmış halde bulurlar. Katip Sinan’ın ölü bedeni kubenin hemen yanında durmaktadır.

Bir şekilde cenaze aşağıya indirilir. Tekrar defnedilir. Ertesi gün yine mezar açıktır ve cenaze kubbenin yanındadır. Tekrar defnedilen cenaze 3. kez kubbenin yanıbaşında bulununca İmam ve cemaat çareyi üzerine bir sanduka koyarak cenazeyi yerinde bırakmakta bulur.

Hüsrev Paşa Türbesi

Açlık grevi yapan vezir: Hüsrev Paşa

Fatih’te Hüsrev Paşa Sokak’ta en ihtişamlı vezir türbesi karşınıza çıkar. Entrikalarla meşhur Kanuni Sultan Süleyman dönemi vezirlerinden Hüsrev Paşa’nın türbesi… Kanuni Sultan Süleyman’ın kız kardeşi Hatice Sultan’ın ikinci eşidir Hüsrev Paşa… Paşa Divan sırasında Rüstem Paşa’ya hançer çekecek kadar gözü karadır. Hatta o kadar gözü karadır ki Deli Hüsrev Paşa olarak anılır.

Mayıs 2013 – Hüsrev Paşa Türbesi

Saray entrikalarına kurban giden Hüsrev Paşa 28 Kasım 1544 tarihinde vezirlikten alındı. Bu arada rakibi Süleyman Paşa da veziriazamlıktan alındı ve yerine Rüstem Paşa getirildi.

Vezirlikten alındıktan sonra on yedi gün yiyip içmekten kesilen Hüsrev Paşa bir süre sonra hayatını kaybetti…

Hüsrev Paşa Türbesi

Hüsrev Paşa Türbesi

Hüsrev Paşa’nın ölümünün ardından Mimar Sinan tarafından yapılan türbesinin üzerindeki kitabede şu yazar;

Türbe-i Hüsrev Paşa Rahmetullahi aleyh

Hak kıyametle inayet eylesin
Mustafa ona şefaat eylesin
İşitenler dediler tarihini
Daim Allah ona rahmet eylesin

Sene 952 (1545)

1938

Türbe içerisinde Hüsrev Paşa, İlyas Reis ve Hızır Reis gömülüdür. Yapı en son 1918’de Fatih ve çevresinde yaşanan yangında büyük hasar görmüş, 1950’lerde kısmi bir onarım geçirmiş. Yapı en son 2010 yılında kapsamlı bir restorasyondan geçmiş.

Neccar Dede Türbesi tarafından Hüsrev Paşa Türbesi – 1936

1938 – Türbenin ön tarafında bir sarnıç kalıntısı görülüyor. Arkada Neccar Dede Türbesi ve Bali Paşa Camii

Kesikbaş Hüseyin Ağa Türbesi

Hüseyin… Darüssaade Ağası Hüseyin… Yani “Harem”in en kıdemli kişisi… 1510’lu yıllar. Yani Sultan 2. Beyazıt dönemi. Saray entrikası mıdır? Yoksa gerçek mıdır? Bilinmez… Darüssaade Ağası Hüseyin, vergi kaçırmakla suçlanmıştı. 

Fotoğraf: Galpay

Padişah ağanın kellesini istedi. Bastancılar Hüseyin Ağa’yı Küçük Ayasofya Camii’nin avlusunda yakaladılar. Hüseyin Ağa kiliseden camiye çevirdiği Küçük Ayasofya’ya sığınmak istemişti. Allah’a yalvarmayı ve bu durumdan kurtulmayı istemişti belkide.

Bostancılar Hüseyin Ağa’nın başını Küçük Ayasofya’nın avlusunda kestiler. Hüseyin Ağa’nın bedeni başını kolunun altına alıp yürüdü… Bostancıların şaşkın bakışları arasında bir süre yürüyen ağanın bedeni yere yığıldı. Düştüğü yere türbesini yaptılar.

Hüseyin Ağa türbesinde yalnız değildir. Mehmet Kamil Efendi (1911) ile kimliği bilinmeyen biri daha türbesinde yatar.

Kapani Deli Sefer Dede

İstanbul’un velisi ve delisi bitmez. Ama biri var ki veli mi? deli mi? bilinmez… 1600’lü yıllarda Unkapanı’nda bir Mehmet Dede yaşardı. Unkapanı semtinin ismi bu garip dedenin lakabı olmuştu… “Kapani” Mehmet Sefer Dede…

Kapani Sefer Dede’yi yaşadığı Unkapanı semtinin bir başka meşhuru Evliya Çelebi şu sözlerle anlatır;

Giysüdâr Mehmed Efendi derlerdi, zira yalın ayak ve başı kabak olup kâkülleri büklüm büklüm, salkım saçak ve dağınık şanlı bir derviş olduğundan Giysüdâr lâkabıyla ünlü bir kimse idi. Yaz ve kışta beyaz bir İmroz kabasinden başka elinde bir teber ile ‘Lâ-cübbete velâsivâllâh’ diye dolaşır idi…Konya’da Erlizâde hazretlerinden el aldıktan sonra ilâhî cezbeye erişmiş, meczup ve harâbâtî erenlerinden olup Giysüdâr olmuştu…

Evliya Çelebi, Kapani Mehmet Dede hakkında bir söylenceyi kitabında aktarır… Rivayete göre Mehmet Dede bir gün Ekmekçi Ali’nin yanan fırınının içine girer ve uyur. Ardından fırından çıkar Unkapanı’ndan Haliç’in serin sularına bırakır kendini. Denize atladıktan sonra onu yedi yıl gören olmaz. Yedi yıl sonra Cezayir’den Kara Hoca ve Alî Peçenoğlu kalyonları ile İstanbul’a döner. Döner ama Mehmet Dede hiç konuşmaz. Yemez içmez.

Unkapanı’ndaki semt sakinleri konuşmayan Mehmet Dede’nin başına neler geldiğini onu geri getiren kalyonculara sorarlar. Kalyoncular bir garip hikaye anlatırlar…

Kalyoncular, Cezayir açıklarında Mehmet Dede’yi bir balığın sırtında görüp gemiye alırlar. Mehmet Dede gemideyken onu taşıyan balık bir süre onları takip eder. Gemi Cezayir’de bir limana yanaşınca onları takip eden balık kıyıya vurarak ölür. Gemiciler balığı oraya gömer ve İstanbul’a doğru yola çıkarlar.

Kapani Mehmet Dede Unkapanı’na döndüğü yıl bir mahzende hayatını kaybeder. Rivayete göre Kapani Mehmet Dede, Haliç Metro Geçiş Köprüsü’nün Unkapanı tarafında Atatürk Köprüsü arasındaki Hafız Ahmet Ağa Çeşmesi‘nin yanına defnedilir.

Kapani Mehmet Dede’nin rivayette göre türbesi Yavuz Er Sinan Camii ile Hafız Ahmet Ağa Çeşmesi civarında . 1944 yılında Hafız Ahmet Ağa Çeşmesi’nin civarı odun deposu olarak kullanılıyormuş. Fotoğrafta türbe görünmüyor. Muhtemelen türbe daha önce kaybolmuş.

1944 yılı… Çeşme’nin diğer yüzü…

TAPTUK EMRE, BACIM SULTAN ,ŞEYH CAFER SADIK,HASAN DEDE

TAPTUK EMRE Doğum tarihi miladi 1200 sanılmaktadır.Selçuklular devrinde TürkisTAPTUK EMRE    Doğum tarihi miladi 1200 sanılmaktadır.Selçuklular devrinde Türkistan tarafından gelerek,Nallıhan’ın güneyinde,Sakarya Nehri yakınlarında ve ilçe merkezine 15 km uzaklıkta bulunan Emremsultan Köyünün bulunduğu yere yerleşmiş,burada yaşamış ve burada ölmüş ulu bir kişidir.Aynı zamanda Yunus Emre’nin kırk yıl hizmet ettiği ve onu yetiştiren hocasıdır. Horasan’da yaşamış olan büyük mutasavvıf Ahmet Yesevi’nin müritlerinden, Yesevi Anadolu da İslamiyeti kabul eden ve Anadolu erenler ve Türklük kültürünü Anadoluya ve balkanlara yaymaya çalışan bir kişidir. Yesevin bine yakın mürüdü olduğu söylenmektedir. Hacıbektaş,Mevlana ve Taptukemre bunlardan bazılarıdır.   Hacıbektaşla , Taptukemre(Emre) arasında ilgiç diyaloglar yaşanmıştır . Hacı Bektaş,Anadolu’ya gelir ve Kırşehir’in Sulucakarahöyük köyüne yerleşir.. Anadolu’daki bütün erenleri Kırşehir’e davet eder.Emre hariç bütün erenler, Kırşehir’e giderler. Emre “Ben nasibimi aldım.”der ve davete uymaz ama Hacı Bektaş’ın ısrarı ile gider.Gelmeyişinin sebebi sorulduğunda “Erenler Meclisinde bir gün perde aralığından bir el uzandı ve bize nasibimizi verdi.”der.”O eli görsen tanır mısın?”diye sorulduğunda,”Elbette,ayasında yeşil bir ben vardı,bir ordunun içinde görsem tanırım o eli.”der. O zaman Hacı Bektaş elini Emre’ye uzatır.O yeşil beni bu elin içinde gören Emre,hayretler içinde “Taptuk Sultanım!”diye bağırmaya başlar.Taptuk’un anlamı “aradığımı buldum” demektir.Aradığı kişinin yanında olduğunu anlar.O günden sonra,Emre Şeyh’in adı “Taptuk Emre”diye anılır.                 Yunus Emre’nin Taptuk’un dergahına gelişi’nin hikayesi ise şöyledir;O zamanlar,Anadolu’da kuraklık yaşanmakta idi.Yunus, Suluca Karahöyük’te Hacı Bektaş adında bir ermiş’in  Ambarlarının buğday ile dolduğunu ve fakirlere dağıttığını duyar.Bunun üzerine oraya gitmek için yola çıkar.Giderken de eli boş gitmemek için dağdan bir çuval alıç toplar ve Hacı Bektaş’ın kapısına varır ve karşılığında buğday ister.Hacı Bektaş,gelenin temiz yürekli bir insan olduğunu anlar ve dilerse buğday yerine nasip vereceklerini söyler.Nasibin ne olduğunu bilmeyen Yunus,ısrarla buğdayını ister ve yola koyulur.Bir süre sonra yolda aklı başına gelir , pişmanlık içinde geri döner ve Hacı Bektaş Veli’ye nasibi almak için yalvarır.Hacı Bektaş,nasibinin anahtarının Taptuk Emre’ye verildiğini ve ona gidip almasını söyler.Bunun üzerine Yunus ,Tapduk Emre’nin kapısına varır.Yıllarca ona odun taşır,hizmet eder,ondan feyz alır. Bir gün Taptuk Emre, Yunus’un taşıdığı odunların düzgünlüğünü görüp,neden hiç eğri odun olmadığını sorduğunda Yunus ”Ormanda eğri odun var ama,sizin dergahınızdan odunun bile eğrisi giremez”diyerek ona olan saygısını dile getirmiştir.  BACIM SULTAN TÜRBESİ Tapduk Emre’nin kızı olan Bacım Sultan’ı , Tekke köyünde yaşayan Hamza Sultan’ın oğlu Hulbiye Sultan ister.Kız verilir ve düğün başlar.Bacım Sultan’ı alıp yola çıkan gelin alayı Tekke Köyünün yakınlarında Erenler mevkiine gelir. Burada ,öğle namazlarını kılmak için atlarından inerler.Namaz bittiğinde,gelini bıraktıkları yerde bulamazlar. Tekke’ye haber saldıklarında,Gelinin gitmediğini öğrenince, Emrem Sultan’ a “Gelin döndü mü?”diye sorarlar.O da”Gelin yerini buldu orada arayın”der. Bacım Sultan’ı şimdi yattığı tepede bir ardıç ağacına yaslanmış bulurlar. Köye götürmek istediklerinde,”Ben buraya kadar geldim, oğlunuz da buraya gelsin”der. Gelinle damat oraya yerleşirler ve orada bir köy oluşur.Bacım Sultan’ın evi herkese açık olduğu ve Gelen herkese yardım ettiği için köye Tekke adı verilir.          Bacım Sultan’ın türbesi,ilçeye 14 km. uzaklıktaki Tekke köyünde bir tepenin üzerindedir. Köylerin duruş vaziyetine göre,Emremsultan Köyü ortada,Yunus’un mezarının bulunduğu Sarı Köy sağda,Bacım Sultan’ın yattığı Tekke Köyü soldadır.  Türbenin 200 m. aşağısında bir kuyu bulunmaktadır.Kuyunun suyu tuzludur. Bazı rivayetlere göre,düğünden sonra,Tapduk Emre ve yakınları,hem dünürlerini hem de kızlarını ziyaretetmek için giderler.Babasının geldiği haber verildiğinde, Bacım Sultan hamur yoğurmaktadır. Haberi alınca,elleri hamurlu babasını karşılamaya koşar.Yolda ellerinin hamurlu olduğunu fark edince,ellerini yerdeki otlara sürer ve elini sürdüğü yerde su çıkar.Bu suyla ellerini yıkar. Su hamur koktuğundan adına hamurlu su denilmektedir.    ŞEYH CAFER SADIK TÜRBESİ  Tapduk Emre’nin öğrencisi olan Şeyh Cafer Sadık Türbesi,Nallı Kozlu Köyünde iken köy,Gökçekaya Baraj gölü suları altında kalmadan önce aynı köyün yaylasına nakledilmiştir.Şeyh Cafer ,sağlığında çok sinirli bir mizaca sahipmiş.Bir düğünde davul çalınmasından rahatsız olmuş,davulu kaptığı gibi Sakarya’nın öteki yakasına atmış.O günden beri Nallıkozlu,Ömer Şeyhler ve Emremsultan köylerinde,düğünlerde davul çalınmaz,türbe çevresinden çalı çırpı alınmaz,odun kesilmez.  HASAN DEDE TÜRBESİ  Hasan Dede türbesi,Nallıhan’a 5 km. uzaklıkta bulunan Sobran köyünde bulunmaktadır.Eren’in Horasan’dan geldiği söyleniyor.Yüksek bir yerde bulunan türbenin çevresinde koruluk  ve su vardır. Köylünün çok saygı gösterdiği bu yerde yağmur duası için  toplanılır.Askere gidecek gençler de türbeyi ziyaret ederler.Haziran ayının sonuna doğru gün dönümünden 10 gün önce bu yerde Oğlak Bayramı yapılır. Rivayete göre Hasan Dede bu bölgede ağaç kesmenin günah olduğunu söylediği için bu bölgede kimse çalı çırpı ve odun kesmez  HOŞEBE TÜRBESİ  Hoşebe türbesi,Nallıhan’a 3  km.uzaklıktaki Akdere köyünün yakınındaki ardıç koruluğunun içinde,yüksek bir tepenin yamacındadır.10 m. kadar aşağısında içilebilen bir su vardır.Hoşebe Türbesinin diğer türbelerden farklı bir özelliği vardır.Rivayete göre,Hoşebe ölmeden önce,mezarının etrafında gülünüp,oynanmasını,hoşça vakit geçirilmesini istemiş.Bu gün orası halka açık bir Mesire yeridir. tan tarafından gelerek,Nallıhan’ınöylünün çok saygı gösterdiği bu yerde yağmur duası için  toplanılır.Askere gidecek gençler de türbeyi ziyaret ederler.Haziran ayının sonuna doğru gün dönümünden 10 gün önce bu yerde Oğlak Bayramı yapılır. Rivayete göre Hasan Dede bu bölgede ağaç kesmenin günah olduğunu söylediği için bu bölgede kimse çalı çırpı ve odun kesmez vakit geçirilmesini istemiş.Bu gün orası halka açık bir Mesire yeridir.